zatrudniony na stanowisku docenta w Centrum Badań Kosmicznych PAN. Wykształcenie: 1956 - mgr inż. geodezji, Politechnika Warszawska; 1962 - mgr inż. łączności (elektronika), Politechnika Warszawska; 1967 - dr nauk technicznych w zakresie geodezji, Politechnika Warszawska; 1985 - dr hab. nauk fizycznych w zakresie geodynamiki, Instytut Geofizyki PAN. Dłuższe staże naukowe: 1965 - Główne Obserwatorium Astronomiczne w Pułkowie (6 miesięcy); 1975 - Instytut Geodezji Wyższej i Astronomii Geodezyjnej na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt (12 miesięcy). Kierował i koordynował prace zespołu projektującego i następnie budującego satelitarny dalmierz laserowy trzeciej generacji. Urządzenie pracuje obecnie w Obserwatorium w Borowcu. Kierował przygotowaniem stacji laserowej w Tunezji. Prace dotyczyły przygotowania dalmierza laserowego oraz organizacji stacji obserwacyjnej. Pomierzono metodą satelitarną GPS regionalną sieć geodezyjną dowiązaną do punktów referencyjnych w Europie. Uzyskano dokładność współrzędnych punktów rzędu pojedynczych centymetrów. Wykonał badania przydatności metody kollokacji dla wyznaczania parametrów pola grawitacyjnego na powierzchni Ziemi, na podstawie pomiaru, satelitarnego, drugich pochodnych potencjału grawitacyjnego.
|
|